Podobno szparagi je się tylko do najkrótszej nocy w roku ( taki przesąd niemiecki ). Dlatego też postanowiłam robić je jak najczęściej do 21.06. Dziś klasyka szparagi zwijane w szynce. Jak dla mnie jest to świetne warzywo, aby się nie zrazić do nich trzeba trafić na świeżo zebrane, inaczej są łykowate a ich włókna nie do pogryzienia. Druga zasada zawsze jeść nożem i widelcem -krojąc na mniejsze kawałki.
Składniki:
1 kg białych szparagów
kilka plasterków szynki ( najlepiej wybrać długą)
1 łyżka soli
1 łyżeczka cukru
1 mała łyżeczka octu winnego
pęczek koperku 1 łyżka masła
1 łyżka mąki
1 szklanka mleka
utarty żółty ser -ilość wg uznania
sól, pieprz
gałka muszkatułowa
Szparagi obieramy tuż poniżej główki, uważając żeby ich nie uszkodzić, następnie układamy do góry główkami w wysokim garnku . Garnek wypełniamy wodą dodajemy sól, cukier i ocet. Gotujemy pod przykryciem około 10-15 minut , aż do miękkości. Po ugotowaniu odcedzamy . Po odcedzeniu zwijamy po trzy sztuki w szynce ( najlepiej wybrać polską wędzoną) . Tak przygotowane szparagi układamy w naczyniu żaroodpornym. W osobnym rondelku przygotowujemy sos beszamelowy
roztapiamy masło i dodajemy mąkę , chwilkę przesmażając nie doprowadzając do zbrązowienia. Następnie dodajemy mleko stopniowo wlewając należy cały czas mieszać trzepaczką , Po zagotowaniu i zgęstnieniu doprawiamy solą , pieprzem i gałką muszkatułową ( ja zawsze doprawiam go tak zdecydowanie, żeby nie był mdły) . Sos gotujemy ok 1 minuty aż zgęstnieje. Zdejmujemy z ognia i polewamy nim szparagi. Na wierzch układamy utarty żółty ser. Pieczemy w nagrzanym do 180 stopni piekarniku ok 15 minut . Po upieczeniu całość posypujemy koperkiem .
Ja jadla i kupilam ostatni szparagi po raz pierwszy, niestety byly bardz lykowate:( musze nauczyc sie odrozniac te dobre od tych nie do pogryzienia ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam tak podane szparagi :) Choć osobiście wolę zielone :)
OdpowiedzUsuń